۱۳۸۹/۱۱/۱۰

با دماوند خاموش

با دماوند خاموش

سلام اي شكوهمند !
سلام اي ستيغ صبح خيز سر بلند !
به يال و بال دره ها و دامنت درود
به چشمه هاي پاك و روشنت درود
تن تهمتني و قلب آهنينت استوار
درشتي ات بجاي ، بي گزند
به بزم شامگاهيت ، فراز قله ها
ستايش ستارگان هميشگي ،
تولد سحر درون پرده هاي مه ، ميان بازوان تو مدام،
بسيج دودمان لاله هاي سركشت
پناه سنگهاي سخت ، دل پسند
غريو مرغك غريب در غروب از تو دور
غم از تو دور اي غرور
نشاط آبشارها تورا ، ستيز آب و آب كند
ستون صخره ات به هر كنار گوشه سنگر اميد
دل تو باغ خار بوته هاي رنگ رنگ
گل طلاي آفتاب تو
هماره پر نويد و نوشخند........
.................

سياوش كسرائي

هیچ نظری موجود نیست: